Mij is gevraagd of ik een stukje wil inzenden voor de rubriek ‘’Ik geef de camera aan’’. Dat doe ik natuurlijk met alle liefde. Ik heb in 2000 van mijn hobby mijn beroep gemaakt. In die 22 jaar als fotograaf heb ik ook een tijdje gehad dat het wat minder ging. Het interesseerde mij niet meer zo. Verzande in een sleur. Was niet meer op de hoogte van de technieken. Sinds een jaar de draad weer opgepakt en het werd mij duidelijk dat de tijd niet had stil gestaan…. opnieuw ging er weer een wereld voor mij open..
Het motiveerde mij om de draad verder op te pakken. Ik zag weer nieuwe technieken, nieuwe mogelijkheden om uit te proberen. Heb mij ook aangesloten bij de fotoclub, leuk om je interesses te delen, goed om te weten waar je staat.
(Foto 1..Stilleven)
Bijvoorbeeld lightpainting is zo’n nieuw begrip voor mij ondanks dat het al heel lang een begrip is. Lightpainting kan je op verschillende manieren toepassen. In het duister op een mooie locatie met verschillende kleuren lampjes rondzwieren of met een brandende staalwol aan een koord vuurcirkels maken. Een bijzonder effect.
Maar bij dit stilleven heb ik ook lightpainting toegepast maar dan anders. Dit stilleven onder een lange sluitertijd belicht met een klein led zaklampje. Het mooie hiervan is dat je zelf heel precies kan bepalen waar jij je licht wil hebben. Ik mijn beleving ben je dan ook aan het schilderen. En dit is nog maar een eerste probeersel van mij. Dus compositie, achtergrond e.d. kan je alles van vinden maar ik vind het een goede eerste poging en interessant genoeg om mij hierin verder te gaan verdiepen.
(Foto 2… Buurserzand bomen doorkijk)
Naast dat mijn beroep als (medisch) fotograaf in het ziekenhuis, wat totaal een andere wereld is op het gebied van fotografie heb ik mij gespecialiseerd in het fotograferen van landschappen. Ik doe niets liever dan dat. De serene rust opzoeken en dan het liefst bij zonsopkomst als de wereld nog wakker moet worden.
Zo ook hier in het Buurserzand, in alle vroegte, rond de klok van 5. De mist brengt een extra dementie in de gelaagdheid van de foto. Compositie vind ik belangrijk, dat het lekker wegkijkt, het oog moet je ergens naar toe leiden. Ik houd graag de beeldverhouding aan van 9:16 omdat ik het weidse wil benadrukken. Bijna al mijn landschapsfoto’s zijn in die verhouding.
(foto 3…zonsopkomst
Omgeving Losser, de Veldmaat.
Meestal ga ik gepland op pad en zoals eerder wat ik zei zo vroeg mogelijk. Maar dit keer was het anders. Ik werd wakker, klaarwakker. Keek op mijn wekker, 4.30
Ik dacht kan 2 dingen doen, of ik probeer slaap te vatten of ik pak mijn camera. Het werd dus het laatste …. en blij toe. Ik zette een bak koffie, pakte mijn camera tas en weg was ik. Beetje rondgereden in de omgeving van Losser, mijn woonplaats. En uiteindelijk kwam de zon op en was ik, niet gepland, op de juiste plek. Een bijzondere mooie zomerochtend.
Ik geef de camera door aan Irma Pijnen