Onder begeleiding van Marianne Oude Tijdhof, boswachter bij Natuurmonumenten, deden zaterdag 22 juni j.l. een 10-tal leden mee met de wandeltocht met gids over Landgoed Egheria.
Aangelegd als buitenplaats door textielfabrikant Hendrikus Egbertus ten Cate, die het landgoed naar zijn vier zonen vernoemde: Egbert, Hendrik, Richard en Arnold, startte onze excursie op de parkeerplaats van Erve Middelkamp, dat nog tot medio 2004 als boerenbedrijf dienst deed. Daarna werd het door Natuurmonumenten in gebruik genomen.
Een verzoek van onze secretaris om vooral goede (wandel) schoenen aan te doen, bleek geen overbodige luxe. Alhoewel onze wandeling deels over verharding liep was op sommige bospaadjes de overvloedige regenval van de dag ervoor nog goed zichtbaar.
Al wandelend over het landgoed vertelde Marianne (met vlinderoorbellen) over de variatie van het landschap en wat dit betekend voor de dieren die hier leven. Door het aanleggen van afgeschermde poelen, worden bijvoorbeeld weer zeldzame soorten, waaronder kamsalamanders, waargenomen.
We vervolgen onze wandeling over het Dassen Hendrikpad. Dit pad is genoemd naar Hendrik Tijdhof. Hij gebruikte dit pad rond 1900 om naar Oldenzaal te lopen. In de buurt van het pad lag een dassenburcht, vandaar de naam Dassen Hendrik.
We wandelen verder en horen nog meer wetenswaardigheidjes. Over (eetbare) paddenstoelen maar dat je wel moet weten wat je doet want gevaar ligt om de hoek en hoe je bepaalde (haar) mossen uit elkaar kunt houden. Ook zeldzame varens groeien er weer.
Naast natuurgids houdt Marianne Oude Tijdhof zich ook bezig met het tellen van vlinders. Dit doet zij voornamelijk op het Roderveld. De populatie dagvlinders gaat al jaren achteruit. Vele soorten zijn uitgestorven. Met het aanplanten en beheren van de juiste waardplanten, zoals bijvoorbeeld akkerdistel, kamperfoelie, brandnetel, heide, judaspenning, klimop en pinksterbloem voor het oranjetipje, hoopt men dat de vlinderpopulatie weer zal toenemen. Dit wordt wekelijks door vele vrijwilligers gemonitord.
Nabij de koepel op de Tankenberg neemt ze ons mee in een normaliter afgeschermd gebied, voor een kijkje in de habitat van het Heideblauwtje. “ Voor zo’n natuurwandeling maak ik graag een uitzondering “, vertelt ze. We wurmen ons langs een afgesloten hek, met drek en bramenstruik. Geen blauwtje te zien, of toch… vlakbij het hek laat zich er eentje op z’n gemak fotograferen.
Bij een veldje met klaproos, korenbloem, kamille en een populatie zwarte rupsen van het landkaartje, tevens de naam van de eigen onderneming van Marianne, zien we één pluizenbol van de gele morgenster. En of we weten hoe een bepaalde boom met lange grof gezaagde glanzende bladeren met parelsnoer-achtige uitlopers heet? Het blijkt de tamme kastanje. In vele Midden-Europese landen geliefd vanwege de kastanjes die gepoft, gekookt of gepureerd worden.
Aansluitend hebben een aantal leden nog nagepraat en genoten van het zonnetje achter de houten hooischuur. Dankjewel Joop voor het organiseren van deze leuke activiteit !!
